Text:

Rig Veda Book 8 Hymn 99 तवामिदा हयो नरो.अपीप्यन वज्रिन भूर्णयः | स इन्द्र सतोमवाहसामिह शरुध्युप सवसरमा गहि || मत्स्वा सुशिप्र हरिवस्तदीमहे तवे आ भूषन्ति वेधसः | तव शरवांस्युपमान्युक्थ्या सुतेष्विन्द्र गिर्वणः || शरायन्त इव सूर्यं विश्वेदिन्द्रस्य भक्षत | वसूनि जाते जनमान ओजसा परति भागं न दीधिम || अनर्शरातिं वसुदामुप सतुहि भद्रा इन्द्रस्य रातयः | सो अस्य कामं विधतो न रोषति मनो दानाय चोदयन || तवमिन्द्र परतूर्तिष्वभि विश्वा असि सप्र्धः | अशस्तिहा जनिता विश्वतूरसि तवं तूर्य तरुष्यतः || अनु ते शुष्मं तुरयन्तमीयतुः कषोणी शिशुं न मातरा | विश्वास्ते सप्र्धः शनथयन्त मन्यवे वर्त्रं यदिन्द्रतूर्वसि || इत ऊती वो अजरं परहेतारमप्रहितम | आशुं जेतारं हेतारं रथीतममतूर्तं तुग्र्याव्र्धम || इष्कर्तारमनिष्क्र्तं सहस्क्र्तं शतमूतिं शतक्रतुम | समानमिन्द्रमवसे हवामहे वसवानं वसूजुवम ||

tvāmidā hyo naro.apīpyan vajrin bhūrṇayaḥ | sa indra stomavāhasāmiha śrudhyupa svasaramā ghahi || matsvā suśipra harivastadīmahe tve ā bhūṣanti vedhasaḥ | tava śravāṃsyupamānyukthyā suteṣvindra ghirvaṇaḥ || śrāyanta iva sūryaṃ viśvedindrasya bhakṣata | vasūni jāte janamāna ojasā prati bhāghaṃ na dīdhima || anarśarātiṃ vasudāmupa stuhi bhadrā indrasya rātayaḥ | so asya kāmaṃ vidhato na roṣati mano dānāya codayan || tvamindra pratūrtiṣvabhi viśvā asi spṛdhaḥ | aśastihā janitā viśvatūrasi tvaṃ tūrya taruṣyataḥ || anu te śuṣmaṃ turayantamīyatuḥ kṣoṇī śiśuṃ na mātarā | viśvāste spṛdhaḥ śnathayanta manyave vṛtraṃ yadindratūrvasi || ita ūtī vo ajaraṃ prahetāramaprahitam | āśuṃ jetāraṃ hetāraṃ rathītamamatūrtaṃ tughryāvṛdham || iṣkartāramaniṣkṛtaṃ sahaskṛtaṃ śatamūtiṃ śatakratum | samānamindramavase havāmahe vasavānaṃ vasūjuvam ||

Translation:

Rig Veda

  1. GREAT, verily, is Indra’s might. I have beheld, and hither comes Thy bounty, Dasyave-vrka! 2 A hundred oxen white of hue are shining like the stars in heaven, So tall, they seem to prop the sky. 3 Bamboos a hundred, a hundred dogs, a hundred skins of beasts well-tanned, A hundred tufts of Balbaja, four hundred red-hued mares are mine. 4 Blest by the Gods, Kinvayanas! be ye who spread through life on life: Like horses have ye stridden forth. 5 Then men extolled the team of seven not yet full-grown, its fame is great. The dark mares rushed along the paths, so that no eye could follow them.