Archive

Text: Rig Veda Book 7 Hymn 20 उग्रो जज्ञे वीर्याय सवधावाञ्चक्रिरपो नर्यो यत करिष्यन | जग्मिर्युवा नर्षदनमवोभिस्त्राता न इन्द्र एनसो महश्चित || हन्त वर्त्रमिन्द्रः शूशुवानः परावीन नु वीरो जरितारमूती | कर्ता सुदासे अह वा उ लोकं दाता वसु मुहुरा दाशुषे भूत || युध्मो अनर्वा खजक्र्त समद्वा शूरः सत्राषाड जनुषेमषाळ्हः | वयास इन्द्रः पर्तनाः सवोजा अधा विश्वंशत्रूयन्तं जघान || उभे चिदिन्द्र रोदसी महित्वा पप्राथ तविषीभिस्तुविष्मः | नि वज्रमिन्द्रो हरिवान मिमिक्षन समन्धसा मदेषु वाुवोच || वर्षा जजान वर्षणं रणाय तमु चिन नारी नर्यं ससूव | पर यः सेनानीरध नर्भ्यो अस्तीनः सत्वा गवेषणः स धर्ष्णुः || नू चित स भरेषते जनो न रेषन मनो यो अस्य घोरमाविवासात | यज्ञैर्य इन्द्रे दधते दुवांसि कषयत स राय रतपा रतेजाः || यदिन्द्र पूर्वो अपराय शिक्षन्नयज्ज्यायान कनीयसो देष्णम | अम्र्त इत पर्यासीत दूरमा चित्र चित्र्यं भरा रयिं नः || यस्त इन्द्र परियो जनो ददाशदसन निरेके अद्रिवः सखा ते | वयं ते अस्यां सुमतौ चनिष्ठाः सयाम वरूथे अघ्नतो नर्पीतौ || एष सतोमो अचिक्रदद वर्षा त उत सतामुर्मघवन्नक्रपिष्ट | रायस कामो जरितारं त आगन तवमङग शक्र वस्व आशको नः || स न इन्द्र तवयताया इषे धास्त्मना च ये मघवानो जुनन्ति | वस्वी षु ते जरित्रे अस्तु शक्तिर्यूयं पात … ||...

Text: Rig Veda Book 8 Hymn 20 आ गन्ता मा रिषण्यत परस्थावानो माप सथाता समन्यवः | सथिरा चिन नमयिष्णवः || वीळुपविभिर्मरुत रभुक्षण आ रुद्रासः सुदीतिभिः | इषा नो अद्या गता पुरुस्प्र्हो यज्ञमा सोभरीयवः || विद्मा हि रुद्रियाणां शुष्ममुग्रं मरुतां शिमीवताम | विष्णोरेषस्य मीळ्हुषाम || वि दवीपानि पापतन तिष्ठद दुछुनोभे युजन्त रोदसी | पर धन्वान्यैरत शुभ्रखादयो यदेजथ सवभानवः || अच्युता चिद वो अज्मन्ना नानदति पर्वतासो वनस्पतिः | भूमिर्यामेषु रेजते || अमाय वो मरुतो यातवे दयौर्जिहीत उत्तरा बर्हत | यत्रा नरो देदिशते तनूष्वा तवक्षांसि बाह्वोजसः || सवधामनु शरियं नरो महि तवेषा अमवन्तो वर्षप्सवः | वहन्ते अह्रुतप्सवः || गोभिर्वाणो अज्यते सोभरीणां रथे कोशे हिरण्यये | गोबन्धवः सुजातास इषे भुजे महान्तो नः सपरसे नु || परति वो वर्षदञ्जयो वर्ष्णे शर्धाय मारुताय भरध्वम | हव्या वर्षप्रयाव्णे || वर्षणश्वेन मरुतो वर्षप्सुना रथेन वर्षनाभिना | आ शयेनासो न पक्षिणो वर्था नरो हव्या नो वीतये गत || समानमञ्ज्येषां वि भराजन्ते रुक्मासो अधि बाहुषु | दविद्युतत्य रष्टयः || त उग्रासो वर्षण उग्रबाहवो नकिष टनूषु येतिरे | सथिरा धन्वान्यायुधा रथेषु वो....

Text: Rig Veda Book 9 Hymn 20 पर कविर्देववीतये.अव्यो वारेभिरर्षति | साह्वान विश्वाभि सप्र्धः || स हि षमा जरित्र्भ्य आ वाजं गोमन्तमिन्वति | पवमानः सहस्रिणम || परि विश्वानि चेतसा मर्शसे पवसे मती | स नः सोम शरवो विदः || अभ्यर्ष बर्हद यशो मघवद्भ्यो धरुवं रयिम | इषं सतोत्र्भ्य आ भर || तवं राजेव सुव्रतो गिरः सोमा विवेशिथ | पुनानो वह्ने अद्भुत || स वह्निरप्सु दुष्टरो मर्ज्यमानो गभस्त्योः | सोमश्चमूषु सीदति || करीळुर्मखो न मंहयुः पवित्रं सोम गछसि | दधत सतोत्रे सुवीर्यम ||...

Text: Rig Veda Book 10 Hymn 20 भद्रं नो अपि वातय मनः || अग्निमीळे भुजां यविष्ठं शासा मित्रं दुर्धरीतुम | यस्य धर्मन सवरेनीः सपर्यन्ति मातुरूधः || यमासा कर्पनीळं भासाकेतुं वर्धयन्ति | भराजतेश्रेणिदन || अर्यो विशां गातुरेति पर यदानड दिवो अन्तान | कविरभ्रं दिद्यानः || जुषद धव्या मानुषस्योर्ध्वस्तस्थाव रभ्वा यज्ञे | मिन्वन सद्म पुर एति || स हि कषेमो हविर्यज्ञः शरुष्टीदस्य गातुरेति | अग्निं देवा वाशीमन्तम || यज्ञासाहं दुव इषे.अग्निं पूर्वस्य शेवस्य | अद्रेःसूनुमायुमाहुः || नरो ये के चास्मदा विश्वेत ते वाम आ सयुः | अग्निंहविषा वर्धन्तः || कर्ष्णः शवेतो....

Shloka पृथक्त्वेन तु यज्ज्ञानं नानाभावान्पृथग्विधान् | वेत्ति सर्वेषु भूतेषु तज्ज्ञानं विद्धि राजसम् ||१८-२१|| Transliteration pṛthaktvena tu yajjñānaṃ nānābhāvānpṛthagvidhān . vetti sarveṣu bhūteṣu tajjñānaṃ viddhi rājasam ||18-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 18.21. That instrument-of-knowledge, by means of which one considers the varied natures of different sorts in all beings as [really] different-that is regarded to be of the Rajas (Strand). Shri Purohit Swami 18.21 The knowledge which thinks of the manifold existence in all beings as separate - that comes from Passion....

Shloka यत्तु प्रत्युपकारार्थं फलमुद्दिश्य वा पुनः | दीयते च परिक्लिष्टं तद्दानं राजसं स्मृतम् ||१७-२१|| Transliteration yattu pratyupakārārthaṃ phalamuddiśya vā punaḥ . dīyate ca parikliṣṭaṃ taddānaṃ rājasaṃ smṛtam ||17-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 17.21. But, what is given to get a return of favour or again with a view to a fruit, and which is very much vexed - that gift is held to be of the Rajas. Shri Purohit Swami 17.21 That which is given for the sake of the results it will produce, or with the hope of recompense,or grudgingly - that may truly be said to be the outcome of Passion....

Shloka त्रिविधं नरकस्येदं द्वारं नाशनमात्मनः | कामः क्रोधस्तथा लोभस्तस्मादेतत्त्रयं त्यजेत् ||१६-२१|| Transliteration trividhaṃ narakasyedaṃ dvāraṃ nāśanamātmanaḥ . kāmaḥ krodhastathā lobhastasmādetattrayaṃ tyajet ||16-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 16.21. To the hell, three-fold is the gate that ruins the Self : [They are] desire, anger as well as greed. Hence one should avoid these three. Shri Purohit Swami 16.21 The gates of hell are three: lust, wrath and avarice. They destroy the Self. Avoid them....

Shloka अर्जुन उवाच | कैर्लिङ्गैस्त्रीन्गुणानेतानतीतो भवति प्रभो | किमाचारः कथं चैतांस्त्रीन्गुणानतिवर्तते ||१४-२१|| Transliteration arjuna uvāca . kairliṅgaistrīnguṇānetānatīto bhavati prabho . kimācāraḥ kathaṃ caitāṃstrīnguṇānativartate ||14-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 14.21. Arjuna said O Master ! with what characteristic marks does he, who has transcended these three Strands, exist ? Of what behaviour is he ? And, how does he pass beyond these three Strands ? Shri Purohit Swami 14.21 Arjuna asked: My Lord! By what signs can he who has transcended the Qualities be recognized?...

Shloka कार्यकारणकर्तृत्वे हेतुः प्रकृतिरुच्यते | पुरुषः सुखदुःखानां भोक्तृत्वे हेतुरुच्यते ||१३-२१|| Transliteration kāryakāraṇakartṛtve hetuḥ prakṛtirucyate . puruṣaḥ sukhaduḥkhānāṃ bhoktṛtve heturucyate ||13-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 13.21. In creating [the process of] cause-and-effect, the Material Cause is said to be the basis; and in experiencing pleasure and pain, the Soul is said to be the basis. Shri Purohit Swami 13.21 Nature is the Law which generates cause and effect; God is the source of the enjoyment of all pleasure and pain....

Shloka अमी हि त्वां सुरसङ्घा विशन्ति केचिद्भीताः प्राञ्जलयो गृणन्ति | स्वस्तीत्युक्त्वा महर्षिसिद्धसङ्घाः स्तुवन्ति त्वां स्तुतिभिः पुष्कलाभिः ||११-२१|| Transliteration amī hi tvāṃ surasaṅghā viśanti kecidbhītāḥ prāñjalayo gṛṇanti . svastītyuktvā maharṣisiddhasaṅghāḥ stuvanti tvāṃ stutibhiḥ puṣkalābhiḥ ||11-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 11.21. These hosts of gods enter into You; some frightened ones recite [hymns] with folded palms; simply crying ‘Hail !’, the hosts of great seers praise You with the excellent praising hymns. Shri Purohit Swami 11....

Shloka आदित्यानामहं विष्णुर्ज्योतिषां रविरंशुमान् | मरीचिर्मरुतामस्मि नक्षत्राणामहं शशी ||१०-२१|| Transliteration ādityānāmahaṃ viṣṇurjyotiṣāṃ raviraṃśumān . marīcirmarutāmasmi nakṣatrāṇāmahaṃ śaśī ||10-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 10.21. Of the sons of Aditi, I am Visnu; of the luminaries, the radiant Sun; of the Maruts, I am Marici; of the stars, I am the Moon. Shri Purohit Swami 10.21 Of all the creative Powers I am the Creator, of luminaries the Sun; the Whirlwind among the winds, and the Moon among planets....

Shloka ते तं भुक्त्वा स्वर्गलोकं विशालं क्षीणे पुण्ये मर्त्यलोकं विशन्ति | एवं त्रयीधर्ममनुप्रपन्ना गतागतं कामकामा लभन्ते ||९-२१|| Transliteration te taṃ bhuktvā svargalokaṃ viśālaṃ kṣīṇe puṇye martyalokaṃ viśanti . evaṃ trayīdharmamanuprapannā gatāgataṃ kāmakāmā labhante ||9-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 9.21. Having enjoyed that vast world of heaven, they, when their merit is exhausted, enter the world of the mortals. Thus the persons, who long for pleasure and continuously take refuge in the code of conduct prescribed by the Three Vedas, attain the state of going and coming....

Shloka अव्यक्तोऽक्षर इत्युक्तस्तमाहुः परमां गतिम् | यं प्राप्य न निवर्तन्ते तद्धाम परमं मम ||८-२१|| Transliteration avyakto.akṣara ityuktastamāhuḥ paramāṃ gatim . yaṃ prāpya na nivartante taddhāma paramaṃ mama ||8-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 8.21. [The scriptures] speak of This as Unmanifest and Changeless and declare This is to be the highest Goal. Having attained which people do not return, this is My highest abode. Shri Purohit Swami 8.21 The wise say that the Unmanifest and Indestructible is the highest goal of all; when once That is reached, there is no return....

Shloka यो यो यां यां तनुं भक्तः श्रद्धयार्चितुमिच्छति | तस्य तस्याचलां श्रद्धां तामेव विदधाम्यहम् ||७-२१|| Transliteration yo yo yāṃ yāṃ tanuṃ bhaktaḥ śraddhayārcitumicchati . tasya tasyācalāṃ śraddhāṃ tāmeva vidadhāmyaham ||7-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 7.21. Whatever may be the form [of the deity] a devotee-whosoever he may be-desires to worship with faith, I assume that form which is firm and is according to [his] faith. Shri Purohit Swami 7.21 But whatever the form of worship, if the devotee have faith, then upon his faith in that worship do I set My own seal....

Shloka सुखमात्यन्तिकं यत्तद् बुद्धिग्राह्यमतीन्द्रियम् | वेत्ति यत्र न चैवायं स्थितश्चलति तत्त्वतः ||६-२१|| Transliteration sukhamātyantikaṃ yattad buddhigrāhyamatīndriyam . vetti yatra na caivāyaṃ sthitaścalati tattvataḥ ||6-21|| Translations Dr.S.Sankaranarayan 6.21. Where he realises that limitless Bliss Which is to be grasped by intellect and is beyond sences; remaining Where he does not stir out from the Reality; Shri Purohit Swami 6.21 When he enjoys the Bliss which passes sense, and which only the Pure Intellect can grasp, when he comes to rest within his own highest Self, never again will he stray from reality....